آشنایی با انواع دوربین های عکاسی دیجیتال و معرفی نسل بدون آینه

دیروز سرانجام شرکت کانن نخستین دوربین «بدون آینه» اش را با نام EOS M معرفی کرد اما شاید برای شما هم این سوال وجود داشته باشد که دوربین بدون آینه چیست و چه تفاوتی با دیگر انواع دوربین های عکاسی دارد؟ برای این که پاسخ سوال خودتان را پیدا کنید، ادامه مطلب را از دست ندهید.

پیش از این که در مورد دوربین های بدون آینه صحبت کنیم بهتر است ابتدا با ۲ نوع دوربین های رایج بازار یعنی DSRL و کامپکت آشنا شویم و در انتها سراغ نسل بدون آینه می رویم.

دوربین های Digital Single Lens Reflex) DSLR)

از لحاظ شکل ظاهری بزرگ تر از دوربین های دیگر و دارای لنزهای قابل تعویض هستند. سازندگان دوربین های گران قیمت بهترین لنزها و سنسورهای خود را در این نوع دوربین به کار می برند. دوربین DSLR به خاطر خصوصیاتی که دارد معمولاً‌ انتخاب حرفه ای هاست. در این نوع دوربین بازتاب تصاویر مستقیماً بر روی سنسور تابیده نمی شود. نور وارد شده از لنز پس از بازتاب توسط یک آینه و منشور ۵ وجهی به منظره یاب پشت دوربین وارد می شود. این نوع دوربین اجازه پیش نمایش دقیقی از تصاویر و عمق میدان را در زمان نور دهی به کاربر می دهد. ولی آیا همه دوربین های DSLR از لحاظ کیفیت در یک سطح هستند؟ مسلماً خیر!  
 
تفاوتهای این نوع دوربین ها:  
- کیفیت تصویر: کیفیت این دوربین ها به تناسب بزرگتر شدن سنسور بهتر خواهد شد. بنابراین در ISO بالا و سرعت شاتر بالا نویز کمتری را به نسبت معمول شاهد خواهیم بود.  
 
- سازگاری: قابلیت تعویض لنز و امکان اضافه کردن لوازم جانبی همانند فلش، فیلتر و… به این گونه دوربین ها، جهانی از امکانات جدید را پیش روی کاربران قرار می دهد. در اینجا این کیفیت لنزهاست که کیفیت تصاویر دوربین های DSLR را متفاوت می سازد.  
 
- سرعت: سرعت راه اندازی دوربین، فوکوس و میزان تاخیر شاتر نیز تفاوت دیگر این دوربین هاست.  
 
- منظره یاب اپتیکال: نوع و کیفیت آینه به کار رفته در این نوع دوربین نقش مهمی در ایجاد تصویری شبیه تر به واقعیت را بازی می کند. در واقع شما در منظره یاب اپتیکال این دوربین ها همان چیزی را می بینید که لنز می بیند و این به لطف استفاده از آینه در این دوربین است. 

مزیت بزرگ استفاده از منظره یاب نوری سرعت بالا است. وقتی روی سوژه زوم می کنید یا فوکوس را تغییر می دهید، بدون تاخیر تغیرات را مشاهده می کنید. البته این سیستم، به همراه سنسور بزرگ تر سبب می شود که این دوربین ها اندازه بزرگ تری هم داشته باشند. 

محدوده ISO : گستره تنظیمات ISO، انعطاف پذیری بیشتری برای گرفتن عکس در شرایط متفاوت ایجاد خواهد کرد.  
 
- تنظیمات دستی: اساس کار دوربین های DSLR بر منبای کنترل دستی است. طراحان این گونه دوربین ها فرض را بر این گذاشته اند که تمامی کاربران علاقمندند تنظیمات مخصوص به خود را داشته باشند و هنر عکاسی را با ترفندها و سرانگشتان خود شکل دهند. پس خلاقیت طراحی این گونه دوربین ها بر این اساس نیز یکی دیگر از تفاوتهای میان آنهاست.  
 
- صفحه نمایش: در بسیاری از دوربین های DSLR تنها راه مشاهده قالب تصویر، منظره یاب اپتیکال است اما برخی کاربران LCD را ترجیح می دهند. بنابراین دیگر تفاوت موجود در این دوربین ها قابلیت استفاده از LCD به منظور نمایش زنده قاب تصویر است.  
 
از دیگر تفاوتهای این دوربینها می توان به قیمت گران و سایز بزرگتر و وزن بیشتر آنها اشاره کرد که گزینه های قابل توجهی هستند.

دوربین های Compact:

این دوربین ها که به آنها ببین و بگیر (Point-and-shoot) نیز گفته می شود، در یک نگاه کلی معمولاً کوچک و سبک هستند و لنز آنها به بدنه دوربین متصل بوده و قابل جدا شدن نیست. در درجه اول برای عملیات عکاسی ساده طراحی شده اند و معمولاً دارای سیستم های اتوماتیک برای تنظیم گزینه های نوردهی، فلش و دیگر عوامل عکس برداری هستند. این نوع دوربین معمولاً برای افرادی که هدف شان عکاسی حرفه ای نیست و به دنبال ساده ترین روش برای ثبت لحظات و خاطرات خود هستند گزینه مناسبی است. بد نیست کمی در مورد مزایا و معایب این نوع دوربین ها نیز صحبت کنیم.  
 
- سایز و وزن: قرار دادن دوربین در جیب هنگامی که قصد بیرون رفتن دارید بدون اینکه به وزن یا سایز آن فکر کنید چه حسی به شما می دهد؟ وزن سبک و سایز کوچک این دوربین ها واقعاً ویژگی فوق العاده ای است و به کاربر این امکان را می دهد که لحظات را از دست ندهد و به قولی در شکار لحظه ها همیشه پیروز باشد.  
 
- حالت خودکار: تصاویر گرفته شده توسط این دوربین ها اصلا به پای دوربین های DSLR نمی رسد. اما در کل تصاویری که در حالت اتوماتیک (یا دیگر حالتهای پیش فرض) گرفته می شوند از کیفیت بسیار خوبی برخوردارند. احتمالاً تولید کنندگان این نوع دوربین ها بر این باورند که این حالت خودکار بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد بنابراین تمرکز بیشتری بر روی آن داشته اند.  
 
- قیمت: عموماً این دوربین ها قیمت ارزان تری نسبت به دوربین های دیگر دارند. گرانقیمت ترین آنها باز هم قیمتی پایین تر از یک دوربین DSLR دارد.  
 
- نمایشگر LCD : همانطور که در بالا ذکر شد بسیاری از کاربران دوربین های دیجیتال استفاده از نمایشگر LCD را ترجیح می دهند. دوربین های ببین و بگیر معمولاً با این قابلیت عرضه می شوند. برخی از این نمایشگرها متحرک هستند و این امکان را به کاربر می دهند که از زوایای مختلف و حتی از خودش عکس بگیرد.  
 
بعضی معایب این گونه دوربین ها به شرح زیر است:  
- کیفیت تصویر: دوربین های Point-and-shoot معمولاً سنسورهای کوچکی دارند. این بدین معنی است که از کیفیت تصویر خوبی برخوردار نمی باشند. البته تولید کنندگان این دوربین ها در تلاش برای ایجاد تغییراتی در این خصوص هستند، ولی همچنان راه درازی تا رسیدن به دوربین های DSLR در پیش دارند.  
 
- محدوده ISO کوچک: دامنه ISO در موقعیت های مختلف عکاسی محدودیت ایجاد می کند و متاسفانه این محدودیت در این نوع دوربین ها وجود دارد.  
 
- سرعت پایین: کند بودن این گونه دوربین ها علی الخصوص تاخیر شاتر آنها(فاصله میان فشردن شاتر و گرفته شدن عکس) زبانزد است. البته بهتر است در این مورد هیچ گاه با دوربین های DSLR مقایسه نشوند.  
 
- اتکا به LCD : بسیاری از دوربین های Ponit-and-Shoot کاملاً به LCD خود وابسته هستند. هرچند بعضی افراد از استفاده از LCD دوربین لذت می برند برخی نیز استفاده از منظره یاب را ترجیح می دهند. برخی از ببین و بگیرها حاوی منظره یاب هستند ولی زاویه دید آن آنقدر کوچک است که عملاً استفاده از آن راحت نیست. برخی دیگر نیز که کلاً فاقد این امکان می باشند.  
 
- عدم امکان ارتقاء: در حالی که این دوربین ها به علت قابل حمل بودنشان بسیار مورد استقبال هستند اما عدم تطبیق پذیری آنها با تکنولوژی های جدید از نقاط ضعف بسیار بارزشان است. امکان استفاده از لنزها و لوازم جانبی مختلف بر روی این دوربین ها امکان پذیر نیست.

دوربین های بدون آینه (Mirrorless)

مقایسه درون یک دوربین DSLR با یک دوربین بدون آینه

همان طور که گفتیم دوربین های کامپکت سایز کوچک اما کیفیت نه چندان عالی دارند و با بقیه مشکلات آنها هم آشنا شدید. در کنار آن دوربین های DSLR کیفیت و سرعت عالی دارند اما اندازه آنها بزرگ است و همیشه نمی توان یک دوربین بزرگ را به همراه داشت. حالا چه طور می توان خوبی های هر دو سری را با هم مخلوط کرد و یک نسل جدید در اختیار داشت که معایب را حذف کرده باشد؟ اینجا است که پاسخ، دوربین های بدون آینه است. 

البته واقعا نمی توان گفت که این نسل از دوربین ها همه مشکلات را حل می کند اما یکی از دلایل مهم بزرگ بودن دوربین های DSLR استفاده از آینه است که آنها را سنگین و درشت کرده است. شما هیچ وقت نمی توانید یک دوربین DSLR را درون جیب شلوارتان جای بدهید. به خاطر مشکل جیب، شرکت ها سال های زیادی روی این موضوع کار کردند که چه طور دوربینی با کیفیت عالی بسازند که در جیب هم جا بشود. و در نهایت به این نتیجه رسیدند که آینه ها را از دوربین خارج کنند. حالا دوربین ها کوچک تر و نازک تر می شوند. 

دوربین جدید تقریبا تمام مزایای یک DSLR را دارد: سرعت بالا، فوکوس سریع، کنترل های دستی، امکان تعویض لنز (به همین خاطر به آنها interchangeable lens می گویند) و البته سایز کوچک. در عین حال سنسور استفاده شده در این نسل بزرگ است و همین سبب می شود که تصاویر با کیفیت فوق العاده را در اختیار شما قرار بدهند. در تصویر پایین می توانید ضخامت دوربین جدید EOS M کانن را ببینید.

در واقع این نسل از دوربین ها آمده اند تا کسانی را راضی کنند که از کیفیت عکس های دوربین ببین و بگیر کوچک شان راضی نیستند و دل شان هم نمی خواهد که یک دوربین بزرگ DSLR داشته باشند. 

شرکت های مختلفی طی چند سال گذشته دوربین های بدون آینه خودشان را وارد بازار کرده اند و حالا که کانن هم نخستین دوربین خودش را از این خانواده معرفی کرده است، شاید بخواهید جدی تر به داشتن یکی از آنها فکر کنید.